PRZEDSZKOLE NR 88 WE WROCŁAWIU

DINUSIE

DINUSIE

 

-kontakt mailowy: przedszkole88dinusie@gmail.com

 

 

 

 

Szanowni Rodzice,

Zbliżający się moment rozpoczęcia szkoły to ważny i przełomowy moment zarówno w życiu naszych najmłodszych, jak i całej rodziny. Aby Wasze dziecko skorzystało z tej znaczącej chwili w pełni, warto zadbać

o jego gotowość szkolną.

Poniżej przedstawiamy kilka istotnych wskazówek. Gotowość szkolna, często określana również jako dojrzałość szkolna, to taki etap w rozwoju młodego człowieka, kiedy przechodzi on z trybu zabawy w tryb nauki. Pojęcie to określa zestaw umiejętności, które umożliwiają dziecku skuteczne dostosowanie się do wymagań szkolnego środowiska oraz czyni je podatnym na regularne nauczanie i wychowanie. Do komponentów gotowości szkolnej należą osiągnięcia rozwojowe w trzech sferach:

? umysłowej,

? ruchowej/fizycznej,

? emocjonalno – społecznej.

Dziecko, które wykazuje gotowość do rozpoczęcia nauki w pierwszej klasie szkoły podstawowej powinno posiadać następujące umiejętności: Sfera umysłowa Wykazuje zainteresowanie liczeniem, czytaniem i pisaniem. Mowa jest właściwie ukształtowana, poprawna pod względem gramatycznym i artykulacyjnym. Wypowiedzi są zrozumiałe dla wszystkich, nie tylko domowników. Potrafi skupić uwagę przez dłuższy czas na tej samej czynności i z uwagą śledzić treść opowiadanej czy czytanej bajki. Stopniowo wydłużając czas skupienia uwagi na zadaniach. Wykazuje zainteresowanie światem dookoła, zadając pytania dotyczące przyczyn różnych zjawisk. Wypowiada się na temat swoich przeżyć oraz formułuje własne sądy. Łatwo przyswaja i utrwala nowe pojęcia, informacje. Wykorzystuje posiadaną wiedzę w praktyce. Posiada dobrze rozwiniętą percepcję wzrokową, potrafi znaleźć różnice między obrazkami oraz słuchową, odróżnia słuchowo wszystkie głoski. Przeprowadza analizę i syntezę liter, głosek, sylab. Czyta proste wyrazy. Zna podstawowe pojęcia matematyczne. Klasyfikuje przedmioty według: wielkości, kształtu, koloru, przeznaczenia, układa przedmioty w grupy, szeregi, rozróżnia podstawowe figury geometryczne. Różnicuje, porównuje, odtwarza figury geometryczne. Zapamiętuje proste melodie i rymowanki. Sfera fizyczna Dziecko wykazuje ogólną sprawność ruchową oraz cechuje się prawidłowym funkcjonowaniem narządów zmysłów. Uczestniczy w zabawach ruchowych, w tym rytmicznych, muzycznych oraz naśladowczych. Komunikuje potrzebę ruchu, odpoczynku Wykonuje takie czynności jak: skakanie, bieganie, stanie na jednej nodze utrzymując równowagę, sprawne rzucanie i chwytanie piłki. Ma wykształconą orientację przestrzenną, a także zdolność utrzymywania równowagi. Wykazuje właściwe napięcie mięśniowe, przyjmuje prawidłową postawę ciała. Zgłasza swoje potrzeby fizjologiczne, samodzielnie wykonuje podstawowe czynności higieniczne. Samodzielnie wykonuje czynności samoobsługowe, takie jak: ubieranie się i rozbieranie. Wykonuje czynności precyzyjne w zakresie samoobsługi: zapinanie guzików, wiązanie sznurowadeł. Wykonuje czynności, takie jak: sprzątanie, pakowanie, trzymanie przedmiotów jedną ręką i oburącz, małych przedmiotów z wykorzystaniem odpowiednio ukształtowanych chwytów dłoni, używa chwytu pisarskiego podczas rysowania. Sfera emocjonalno -społeczna Rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje. Stopniowo uczy się kontrolować przejawy swoich emocji i nad nimi panować. Szanuje emocje swoje i innych osób. Rozróżnia emocje i uczucia przyjemne i nieprzyjemne, ma świadomość, że odczuwają i przeżywają je wszyscy ludzie. Szuka wsparcia w sytuacjach trudnych. Rozstaje się z rodzicami bez lęku, ma świadomość, że rozstanie takie bywa dłuższe lub krótsze. Prawidłowo reaguje na pozytywne bądź negatywne uwagi dotyczące zachowania i postępów w nauce. Nie zniechęca się tak szybko w przypadku natrafienia na trudności. Zaczyna rozwijać się poczucie obowiązku i odpowiedzialności. Potrafi stosować się do regulaminu i ustalonych zasad w przedszkolu oraz w domu. Potrafi częściowo odraczać zaspokajanie potrzeb fizjologicznych i psychologicznych np. potrzeby głodu, ruchu, uznania. Wykazuje chęć nawiązywania nowych znajomości i umiejętność podtrzymywania kontaktów z rówieśnikami oraz z nauczycielami. Rozumie proste sytuacje społeczne, potrafi współpracować w grupie. Kontroluje swoje zachowania i wykonywane przez siebie zadania. Wykazuje się samodzielnością i zaradnością w wykonywaniu podstawowych codziennych czynności. Używa zwrotów grzecznościowych podczas powitania, pożegnania, sytuacji wymagającej przeproszenia i przyjęcia konsekwencji swojego zachowania. Odpowiedni stopień rozwoju emocjonalno-społecznego dziecka podczas rozpoczęcia nauki szkolnej jest uważany za kluczowy, ponieważ wpływa on na zdolność do samokontroli, dostosowania się do zasad szkolnych, wytrwałość w działaniu, współdziałaniu z rówieśnikami, a także na umiejętność przyjmowania uwag. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice zwracali szczególną uwagę na usamodzielnienie dziecka, budzenie wiary we własne możliwości i na motywację do pracy, a przede wszystkim na pozytywny stosunek dziecka do obowiązków.

Jak wspierać dziecko w rozwijaniu gotowości szkolnej:

? Dbać o wyrobienie w dziecku samodzielności. Zachęcać do samodzielnego wykonywania czynności samoobsługowych np. ubieranie się, mycie, utrzymywanie porządku. Wyręczanie dziecka powinno nastąpić jedynie w momencie, kiedy jakaś czynność realnie przerasta jego możliwości. W sytuacjach trudnych dziecko buduje w sobie poczucie sprawczości poprzez szukanie rozwiązań i wsparcia, kiedy sobie z czymś nie radzi. Warto zachęcać, udzielać wskazówek, wskazywać możliwości poprawiania błędów, ale nie wyręczać dziecka.

? Kształtować wytrwałość i systematyczność. Dziecko w tym wieku powinno mieć już pewne obowiązki, dostosowane do jego możliwości i wieku. Dobrze jest zwracać uwagę, by doprowadzało do końca wcześniej rozpoczęte zadania oraz nagradzać przejawy aktywności dziecka i jego starania.

? Uczenie prawidłowej wymowy. W kontakcie słownym z dzieckiem nie należy stosować błędnego wymawiania słów, nie naśladować mowy dziecięcej, nie używać zdrobnień, gdyż nieprawidłowe wzorce utrwalają się, powodując w następstwie poważne trudności w pisaniu.

? Rozwijanie sprawności manualnej ręki. Aby usprawniać rękę, dziecko powinno mieć wiele możliwości doskonalenia jej. Przydatnymi ćwiczeniami może być lepienie z plasteliny, wycinanie, manipulowanie przedmiotami, rzucanie i chwytanie piłki, budowanie z klocków. Jest to również świetna okazja do spędzenie wspólnie czasu z dzieckiem, zabawy i rozmowy, która jest kluczowa w budowaniu prawidłowej więzi.

? Wspólne czytanie książek. Jest to kolejny pomysł na spędzenie bezcennych chwil z dzieckiem i wzmacnianie relacji. Przy okazji dziecko może ćwiczyć umiejętność słuchania oraz koncentracji uwagi. Poprzez rozwijanie zainteresowania książką dziecko może rozwijać mowę, spostrzegawczość, myślenie i wyobraźnię oraz wzbogacać swoją wiedzę.

? Rozbudzanie motywacji do uczenia się. Nie należy zmuszać dziecka do ćwiczeń, krytykować czy ośmieszać, ale nagradzać i zachęcać do aktywności poprzez zapewnienie ciekawych, atrakcyjnych materiałów pomocniczych do nauki czytania, pisania i liczenia.

? Wzmacniać pozytywny stosunek do szkoły. Wypowiadać się na temat nowego etapu w życiu, jakim jest rozpoczęcie edukacji szkolnej w sposób pozytywny, mówić o zaletach pójścia do szkoły, takich jak poznanie nowych znajomych, uczenie się wielu ciekawych rzeczy, rozwijanie zainteresowań. Można opowiedzieć dziecku o własnych pozytywnych doświadczeniach związanych ze szkołą.

? Dbać o dobrą atmosferę i nie wprowadzać dodatkowego napięcia. Dla naszych dzieci jesteśmy lustrem i to, co robimy bywa niekiedy istotniejsze, niż to, co mówimy. Dzieci bardzo szybko chłoną stany emocjonalne dorosłych, w procesie modelowania odwzorowują ich sposoby postępowania oraz nastawienie do różnych sytuacji. Stres u dziecka będzie się pojawiał i nie da się go całkowicie wyeliminować, ale warto zadbać o to, aby zminimalizować źródła dodatkowych napięć. Czas jest bardzo ważny. Zacznijcie przygotowania do rozpoczęcia pierwszej klasy dużo wcześniej, aby nie przyśpieszać niczego i nie dawać sobie presji czasu. Rozmawiajcie z dzieckiem, dajcie przestrzeń na wyrażanie wszystkich emocji, które mogą się w tym czasie pojawić, również tych trudniejszych, nie wprowadzajcie zbyt dużo zmian naraz.

? Wzmacniać w dziecku poczucie własnej wartości. Doceniać dziecko nawet za małe osiągnięcia, zauważać jego wysiłek i zaangażowanie w wykonanie zadań. Nie wymagajcie od dziecka wszystkiego naraz i dajcie mu tyle czasu, ile potrzebuje, aby oswoić z nową sytuacją. Dostosowujcie zadania i nowe obowiązki do jego możliwości.

? Nie podsycać ducha rywalizacji. Szkoła powinna być dla dziecka spokojnym miejscem do nauki i wychowania. Im dziecko jest dojrzalsze, im większa jest jego gotowość do nauki, tym pewniej i szybciej odnajdzie się w nowej, szkolnej rzeczywistości oraz lepiej poradzi sobie z rozpoczęciem systematycznej nauki i podejmowaniem nowych wyzwań.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Miesięczny plan pracy 

Sześciolatek- „DINUSIE”

 

 

 

1. Wszystko jest muzyką

2. Pod ziemią, pod wodą

3. W kosmosie

4. Prehistoryczny świat

 

 

Cele ogólne:

  • rozwijanie biernego i czynnego słownika dzieci o pojęcia dotyczące wartości: szacunek, odkrywanie, pojęcia dotyczące najbliższego otoczenia dziecka

  • rozwijanie pamięci słuchowej dzieci przez pamięciowe opanowanie wierszy, tekstów piosenek, słownictwa w języku angielskim;

  • kształtowanie umiejętności argumentowania swojego zdania podczas wypowiadania się na określony temat;

  • rozwijanie percepcji słuchowej przez identyfikowanie dźwięków, dokonywanie analizy i syntezy sylabowej oraz głoskowej, czerpanie radości z umiejętności samodzielnego odczytywania krótkich wyrazów, zdań oraz prostych tekstów słowno-obrazkowych;

  • stwarzanie możliwości do podejmowania aktywności związanej z czytaniem przez eksponowanie wyrazów do czytania globalnego, czytanie sylab, wyrazów, krótkich tekstów słowno-obrazkowych;

  • kształtowanie właściwych postaw dzieci, takich jak szacunek do ludzi, zwierząt, środowiska przyrodniczego, itp. oraz odkrywanie rozumiane jako ciekawość poznawcza, chęć poznawania nowych miejsc, osób, zjawisk, itp., wyrabianie nawyku podejmowania konkretnych działań zmierzających do ochrony środowiska (segre­gacja śmieci, oszczędzanie wody i prądu, dbałość o czystość wody i powietrza, racjonalne gospodarowanie wodą);

  • rozwijanie zainteresowań poznawczych dzieci, ciekawości świata, pokazywanie jego różnorodności; uwrażliwienie na pięk­no, bogactwo i różnorodność fauny i flory Ziemi;

  • uświadamianie korzyści i niebezpieczeństw związanych z żywiołami, np. respektowanie zakazu samodzielnego korzystania przez dzieci z zapałek, zapalniczek itp.;

  • doskonalenie umiejętności przeliczania, dodawania i odejmowania na konkretach, zbiorach zastępczych; posługiwanie się liczebnikami głównymi i porządkowymi; wprowadzenie cyfr, posługiwanie się poznanymi cyframi i znakami do kodowania czynności matematycznych; posługiwanie się nazwami dni tygodnia i nazwami kierunków;

  • stwarzanie okazji do mierzenia, przeliczania, kodowania podczas układania i tworzenia gry;

  • rozwijanie umiejętności muzycznych i wokalnych przez naukę nowych piosenek, zwrócenie uwagi na ładny i melodyjny śpiew; rozwijanie wrażliwości słuchowej dzieci stwarzanie możliwości podejmowania aktywności muzycznej – gra na instrumentach, improwizowanie ruchem, dźwiękiem, integrowanie muzyki z plastyką, aktywne uczestniczenie w zabawach tanecznych;

  • rozbudzanie zainteresowań technicznych i samodzielności podczas eksperymentowania; kształtowanie umiejętności wnioskowania na podstawie obserwacji przebiegu i efektów doświadczeń;

  • rozwijanie doznań sensorycznych oraz koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej podczas zabaw;

  • rozwijanie sprawności grafomotorycznej podczas codziennych czynności samoobsługowych i porządkowych, zabaw konstrukcyjnych, plastycznych, rysowania po śladzie, zabaw w ramach,

 

Działania na cały miesiąc:

  • zabawy dowolne w kącikach tematycznych wg zainteresowań i inwencji dzieci przy niewielkim wsparciu N.; zwracanie uwagi na budowanie właściwych relacji pomiędzy dziećmi opartych na wzajemnym szacunku i współpracy ze szczególnym uwzględnieniem rozwijania umiejętności radzenia sobie z emocjami, panowania nad nimi;

  • kształtowanie umiejętności współpracy w zespole, dochodzenia do kompromisu, dzielenia się zadaniami do wykonania, czerpania radości ze wspólnej pracy dla innych; zachęcanie do wdrażania własnych strategii w sytuacjach trudnych emocjonalnie;

  • stwarzanie atmosfery życzliwości i akceptacji przez codzienne zabawy z powitankami, np. „Jak to miło”, „Na raz…”, „Powitanie przyjaciół”, „Liczby”;

  • kształtowanie codziennych nawyków higienicznych – samodzielne korzystanie z toalety, mycie rąk po skorzystaniu z toalety, po zabawie i przed posiłkiem, mycie zębów;

  • wdrażanie do samodzielności przez przygotowanie stolików do posiłków, zajęć, sprzątanie po posiłkach, zabawie, zajęciach, samodzielne ubieranie się i rozbieranie podczas wyjść poza budynek, wybieranie potrzebnych narzędzi i materiałów do zabaw i zajęć i sprzątanie ich po zajęciach i zabawie; pełnienie dyżurów przez dzieci;

  • codzienny pobyt na świeżym powietrzu spacery w okolicy przedszkola w celu obserwacji środowiska pod kątem ekologicznym: czystość, pojemniki do segregacji śmieci, tego, co dymi; poznanie i wykorzystanie nawigacji jako jednego z rodzajów mapy; wyrabianie nawyku uważnego obserwowania otoczenia, odkrywania zmian zachodzących wraz z nadejściem nowej pory roku;

  • zabawy ruchowe w ogrodzie przedszkolnym.

 

Kinezjologia edukacyjna

Każdy Rodzic  chciałby , aby jego dziecko  uczyło się    łatwo i  szybko przyswajało nową  wiedzę. Nie zawsze tak jednak jest. Dzieci mają problem ze skupieniem uwagi , nie potrafią długo usiedzieć w jednym miejscu, najchętniej spędziły by czas przy komputerze, tablecie. Bardzo często zauważamy , że dzieci mają problem z zapamietaniem nawet  najprostrzych rzeczy. Każdy Rodzic zastanawia się , co zrobić , jak sprawić , by dziecko łatwiej się uczyło i zapamietywało. Proponujemy Państwu  metodę kinezjologii edukacyjnej.

 

  Czym jest KINEZJOLOGIA ?

  • Słowo „kinezjologia” pochodzi od słów  : KINESIS - ruch i  LOGOS nauka.                                                               
    Słowo „edukacyjna” pochodzi od słowa    EDUCARE - wychowywać.

    Słowem jest to nauka i praktyka o naturalnej mądrości "ciało - intelekt".                                                                  

    Kinezjologia edukacyjna, której twórcą jest  dr Paul Dennison, jest metodą wspierania naturalnego rozwoju człowieka, bez względu na jego wiek, poprzez różne ćwiczenia ruchowe. Opracował  on  metodę mającą na celu zintegrowanie pracy mózgu. Jego zdaniem, wiele problemów intelektualnych i emocjonalnych w życiu człowieka wynika ze złego współdziałania obu półkul mózgowych i z braku integracji między nimi. Aby człowiek miał pełny obraz otaczającego go świata niezbędna jest integracja prawej i lewej półkuli mózgowej, bo mózg jest narządem symetrycznym, a każda półkula ma inne zadania.

    Prawa półkula mózgu jest to półkula odpowiedzialna za uczucia, prawdziwe wielowymiarowe uczenie się, ogólny ogląd, percepcję przestrzeni, pamięć długotrwałą, intencje czyli jest ona twórcza, emocjonalna, postrzegająca całość.

    Lewa półkula mózgowa (u osób praworęcznych) odpowiada zaś za: myśli, analizę, przypisywanie faktów, widzenie szczegółów, percepcję czasu, kontrolę nad słowem, porozumiewanie się werbalne, pamięć krótką czyli jest ona logiczna i postrzega poszczególne elementy.

    Dzięki harmonijnej współpracy obu półkul mózgowych dzieci jak i dorośli z łatwością przyswajają sobie nową wiedzę, umiejętności. Brak równowagi między pracą obu półkul mózgowych zdaniem Dennisona, prowadzi do powstawania różnego rodzaju zakłóceń. Dziecko może mieć problemy np.: w nauce czytania i pisania, z koncentracją uwagi, wyrażaniem własnych emocji. Paul Dennison twierdzi, że powstałe zaburzenia („blokady”) można zlikwidować właśnie poprzez ruch. Proponuje on ćwiczenia bardzo łatwe i bezpieczne, które wykonywane pod kierunkiem terapeuty, prowadzą do integracji obu półkul mózgu, czego efektem może być np.: płynne czytanie lub poprawa koncentracji uwagi dziecka na własnych ruchach i działaniu.

    Zestaw ćwiczeń gimnastyki mózgu można podzielić na kilka etapów. Skupię się na tych , które będą prostymi działaniami skierowanymi do przedszkolaków. Dzieci mogą je wykonać pod czujnym okiem rodzica, a nawet razem z nim.

     


 

ĆWICZENIA DLA PRZEDSZKOLAKÓW WSPIERAJĄCE
PROCESY UCZENIA SIĘ I ROZWIJANIA KONCENTRACJI UWAGI

ODDYCHANIE PRZEPONOWE -  ćwiczenie to wykonuje się na leżąco lub stojąco; przy wdechu wypełniamy klatkę piersiową i brzuch powietrzem; wydychamy powietrze krótkimi dmuchnięciami, jakby się chciało utrzymać w powietrzu . Dla lepszej obserwacji uwypuklania się brzucha i jego opadania, trzymamy na podbrzuszu ręce. W cyklach wdechu i wydechu palce rąk zbliżają się do siebie i oddalają. W pozycji leżącej można obserwować kartkę papieru położoną na brzuchu.

Wpływ na umiejętności:
- czytanie na głos
- formułowanie wypowiedzi
- zdolność do większej koncentracji                   

                                                         

WODA- ważnym elementem ćwiczeń jest picie wody (nasz organizm w większości składa się z wody, picie wody pobudza energię). woda bez gazu w dużych ilościach(woda to czysty tlen do mózgu, tylko dobrze nawodniony i natleniony organizm może podejmować sprawną pracę intelektualną

Ćwiczenia zapewniają:
- sprawny przebieg elektrycznych, chemicznych reakcji mózgu i całego systemu nerwowego
- poprawę wszelkich  umiejętności szkolnych
- efektywne przetwarzanie i przechowywanie zdobytych informacji
- poprawę koordynacji umysłowej i fizycznej

                                                              

I ETAP :  poznanie  czterech  podstawowych ćwiczeń, od których można rozpoczynać każdy dzień.
Ćwiczenia te podnoszą gotowość do nauki, również bardzo relaksują – usuwają zmęczenie, rozluźniają mięśnie,  niwelują lub obniżają napięcie emocjonalne.

           

II  ETAP :  ćwiczenia  związane  z  przekraczaniem linii środkowej


RUCHY NAPRZEMIENNE podnosimy do góry prawe kolano i dotykami je lewą ręką, następnie podnosimy lewe kolano i dotykamy prawa ręką, delikatnie skręcając całe ciało (w miarę możliowści przekraczamy linię środka).
Wpływ  na  umiejętności:                                                                                              
- polepszenie koordynacji lewa i prawa strona ciała
- poprawa oddychania
- poprawa gibkości ciała
- wzmocnienie zmysłów wzroku i słuchu

LENIWE ÓSEMKI - na wysokości oczu, naprzeciw nosa wyznaczamy punkt - od niego rozpoczynamy kreślenie koła- w lewą stronę do góry. Po powrocie do punktu wyjścia rozpoczynamy kreślenie drugiego koła- w prawą stronę ku górze. Oczy podążają za ruchem ręki. Wielokrotnie powtarzamy ten ruch. Ósemki możemy kreślić w przestrzeni, na plecach drugiej osoby, na ścianie, na papierze, na piasku itp.

Wpływ na umiejętności:
- proces czytania - wodzenie oczami od lewej do prawej strony
- kodowanie i odszyfrowywanie informacji pisemnej
- czytanie i rozumienie- skojarzenie pamięci długotrwałej
- zdolność odpoczynku oka podczas czytania
- umiejętność rozróżniania symboli

RYSOWANIE OBURĄCZ - rysujemy obiema rękoma równocześnie linie, figury, kształty, z których każda rysowana jedną ręką jest lustrzanym odbiciem drugiej, rysowanej w tym samym czasie. Możemy rysować płaskimi dłońmi po dużych powierzchniach (podłogi, tablice), oburącz, symetrycznie względem linii  środka.

Wpływ na umiejętności:
- rozróżnianie kierunków
- kodowanie i odszyfrowywanie pisma
- poprawne pisanie
- poprawna wymowa

SŁOŃ - ręka wyciągnięta w przód, grzbietem dłoni w górę, głowa przytulona uchem do ramienia. Pozycja stojąca, w małym rozkroku. Rysujemy ręką ( nie odrywając głowy od ramienia) leniwe ósemki, bardzo obszernie, ze skłonami tułowia i uginaniem nóg w kolanach; kilkakrotnie następnie zmiana ręki.

Wpływ na umiejętności:
- rozumienie ze słuchu (aktywne słuchanie)
- umiejętne formułowanie myśli
- literowanie (wyodrębnianie poszczególnych słów, sylab oraz łączenie ich z powrotem w zdania, słowa wyrażając całą myśl)
- matematyka- poprawa zdolności do operowania materiałem myślowym
- zapamiętywanie cyfr
- koordynacja wzrokowo - ruchów

POZYCJA    DENNISONA


ĆWICZENIE TO SKŁADA SIĘ Z DWÓCH CZĘŚCI:

Opis ćwiczenia pierwszej części: nogi krzyżujemy w kostkach, splatamy ręce i przykładamy je do mostka, język umieszczamy na podniebieniu, oczy zamknięte. Jest to pozycja uznawana za najsilniej działającą. Można ją również wykonywać na siedząco.

Opis ćwiczenia drugiej części: stopy ustawiamy równolegle do siebie, ręce stykają się palcami, język na podniebieniu, oczy zamknięte, jeśli chcemy się zrelaksować. Powrót- otwieramy oczy i głęboko oddychamy.

WPŁYW   NA  UMIEJĘTNOŚCI:
- poprawne, najbardziej efektywne podchodzenie do np. klasówek
- poprawna wymowa,
- umiejętność uważnego słuchania
- umiejętność dostosowania się do otaczającego środowiska ( zmniejszenie nadwrażliwej postawy)

 PUNKTY NA MYŚLENIE  - lewą rękę trzymamy na pępku, prawą masujemy punkty tuż pod obojczykiem, po lewej i prawej stronie mostka. Można też odchylić głowę i wodzić oczyma wzdłuż linii, gdzie sufit styka się ze ścianą. Kiedy się czyta, oczy szybciej przesuwają się po słowach.

WPŁYW   NA  UMIEJĘTNOŚCI :
- wzrokowe przekraczanie linii środkowej w czasie czytania
- ruchowe przekraczanie linii środkowej, dla uzyskania lepszej koordynacji ciała (ułatwia to wykonywanie ćwiczeń naprzemiennych)
- wyeliminowanie przekręcania liter, przestawiania sylab
- pozostawanie w miejscu w czasie czytania
- pisanie odręczne i na maszynie
- wybiórcze oglądanie telewizji

Jak to się dzieje, że ćwiczenia są w stanie w tak dużym stopniu poprawić pracę mózgu?

- Nasz mózg bardzo precyzyjnie współpracuje z ciałem. Przez impulsy w układzie nerwowym informacja dociera do wszystkich zakątków organizmu. Jednocześnie ośrodki znajdujące się w lewej półkuli mózgu zawiadują prawą stroną naszego ciała, a ośrodki z prawej półkuli - kierują jego lewą półkulą.

- Gdy wykonujemy ruch lewą nogą, impuls nerwowy dociera do prawej półkuli; w przypadku ruchu prawą ręką - dochodzi on do półkuli lewej. Jeśli natomiast na przemian wykonujemy ruchy lewą nogą oraz prawą ręką i jesteśmy przy tym w stanie utrzymać równowagę, dochodzi do szybkiego przełączania prawej i lewej półkuli. Tworzą się nowe połączenia nerwowe, a stare, już istniejące, udrażniają się i umacniają. W ten sposób następuje lepsza integracja pracy obu półkul mózgu. W rezultacie jego część intuicyjna zaczyna lepiej współpracować z częścią analityczną. Lewe ucho może dobrze współdziałać z prawym, a oko z lewym. W ten sposób nauka dla dzieci dyslektycznych, czy dysortograficznych przestaje być przyczyną stresu, staje się łatwiejsza.

To  tylko  kilka ćwiczeń  z  kręgu  Kinezjologii Edukacyjnej . Wykonując  je  na  pewno  zauważycie Państwo  zmianę  w   zachowaniu dzieci , jak i  uczeniu się i zapamiętywaniu.